περίκλ(ε)ιτρον

τὸ, Α

κάλυμμα κλίνης, περίστρωμα*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + θ. κλι- τού κλίνω + επίθημα -τρον. Ο τ. περί-κλειτρον έχει σχηματιστεί από την απαθή βαθμίδα τής ρίζας τού κλίνω* (πρβλ. κλ[ε]ιτύς)].